- arborarius
- arbŏrārĭus, a, um
relatif aux arbres.
- arborarius picus, Plin. 30, 16, 53, § 47: pivert (qui creuse les arbres).
- arborarii proventus, Sol. 11 : revenus des coupes.
- arboraria falx, Cato, R. R. 10, 3 : faux pour élaguer.
* * *arbŏrārĭus, a, um relatif aux arbres. - arborarius picus, Plin. 30, 16, 53, § 47: pivert (qui creuse les arbres). - arborarii proventus, Sol. 11 : revenus des coupes. - arboraria falx, Cato, R. R. 10, 3 : faux pour élaguer.* * *Arborarius, Adiectiuum. vt Arborarius picus. Plin. Qui niche és arbres.
Dictionarium latinogallicum. 1552.